က၊ ၂၉း၁-၃ဝ ကိုဖတ်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် လာဗန်အား မည်သို့ လိမ်လည်ရန်အခွင့်ပေးသနည်း။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ယာကုပ်အတွက် မည်သည့်သင်ခန်းစာရရှိသနည်း။

ယာကုပ်သည် ပထမဦးဆုံးသတိပြုမိသည်မှာ သူရောက်ရှိနေသော ကျောက်တုံးနေရာသည် သူ၏ခရီးဆုံးပင်ဖြစ်သည်။ ထိုကျောက်တုံးသည် ဗေသလရှိသောနေရာကိုပင် ပြန်သွားရမည့်အရိပ်အယောင်ပြနေသည်။ ထိုနေရာ၌ ဘုရားရှိသည်ဟုသူခံယူသည် (က၊ ၂၈း၁၈၊၁၉)။ နောက်ဆုံး၌ ရာခေလနှင့်ဆုံတွေ့ရန် အခွင့်အရေးရရှိသောနေရာဖြစ်သည်။ ယာကုပ်သည် သိုးများ၊ ဆိတ်များကို ရေတိုက်ရန် မောင်းလာသောအသံများနှင့် ရာခေလကိုမြင်လိုက်ရသည်။ ရေတွင်းကို ပိတ်ထားသောကျောက်တုံးအား လှိမ့်လှန်ရန်အခြားသိုးထိန်းများအား အကူအညီ တောင်းသော ရာခေလကို သူတွေ့နေခဲ့သည်။ အခြားသိုးထိန်းများသည်လည်း ကျောက်တုံးလိမ့်ဖယ်ပေးရန် ငြင်းဆိုသောအခါ ယာကုပ်အဖို့ အခွင့်အရေး အကွက်ဆိုက်လာခဲ့သည်။ ရာခေလနှင့်လည်း မိတ်ဆက်ရသောအခွင့်ရရှိခဲ့သည် (က၊ ၂၉း၁၁)။           ရာခေလ၏တုံ့ပြန်ချက်မှာ မိမိ၏မိသားစုဆီသို့ ပြန်ပြေးပြီး ယာကုပ် အကြောင်းကိုပြောခဲ့သည်။ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ရာခေလ နှင့်ယာကုပ်တို့နှစ်ဦး ပြုံးပန်းမေတ္တာစ၍ပွင့်လန်းသွားသည်။ ယာကုပ်သည် ရာခေလကိုချစ်မိသွားခဲ့သည် (က၊ ၂၉း၁၈)။ ခုနစ်နှစ်တိုင်တိုင်လာဗန်အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးခဲ့ရသော်လည်း ယာကုပ်သည် ရာခေလကိုချစ်သော မေတ္တာစိတ်ကြောင့် ‘‘ရက်အနည်းငယ်ဟုသာ’’ ထင်မှတ်ခဲ့သည် (က၊ ၂၉း၂ဝ)။

မည်သို့ဖြစ်စေ၊ ခုနစ်နှစ်ပြည့်ခဲ့သည်။ ယာကုပ်သည်လည်း အလိမ်ခံရသည်။ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ခြင်း၏ မင်္ဂလာဦးညမှာပင် အစ်မဖြစ်သူ ‘‘လေအာ’’ ကိုသာရပြီး ရာခေလကိုမရရှိခဲ့ပါ။ ယာကုပ်သည် အိပ်ရာပေါ် ရောက်သွားမှအလိမ်ခံရကြောင်းကို သိခဲ့ရသည်။ လာဗန်၏အစီအစဉ်သည် ယာကုပ်အဖို့ပေါက်ကွဲမှုကြီး၊ စိတ်ဆိုးခြင်း၊ စိတ်ရှုပ်ထွေးခြင်းများဖြစ်လာခဲ့ သည်။ စိတ်ဝင်စားစရာအကောင်းဆုံးအချက်မှာ ယာကုပ်သည် ထိုကဲ့သို့ပင် သူတစ်ပါးကို ‘‘လိမ်လည်ခဲ့သူဖြစ်ခြင်းပင်’’ ဖြစ်သည် (က၊ ၂၉း၂၅)။ မိမိ၏ဖခင်နှင့်အစ်ကိုကို  ယာကုပ်လိမ်လည်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်  (က၊ ၂၇း၃၅)။

ကိုယ်ပြုသည့်အတိုင်း ကိုယ့်ထံပြန်လာသည့်သဘောတရားကို မှတ်သား ဆင်ခြင်ရန်ဖြစ်သည်။ (မိမိဦပသည့်အတိုင်း ပြန်၍ခံရမည်ဟုမှတ်ယူပါ) မျက်လုံးတစ်လုံးအတွက် မျက်လုံးတစ်လုံး၊ သွားတစ်ချောင်းအတွက် သွားတစ်ချောင်း၊ (ထွက်၊ ၂၁း၂၄။ က၊ ၉း၆) နှင့်နှိုင်းယှဉ်ဖတ်ပါ။ တစ်ဦးတစ်ေယာက်ကို ပြုမူလိုက်သည်အတိုင်းပင် ပြုသူသည် ပြန်၍ခံရမည်။ ထိုနည်းတူစွာ ယာကုပ်သည် ဖခင်နှင့်အစ်ကိုကိုလိမ်ခဲ့သောကြောင့် အလိမ်ခံသွားရပြီးဖြစ်သည်။

ယာကုပ်သည် ယင်းအချက်ကို ကောင်းစွာနားလည်သွားပြီဖြစ်သည်။ ခိုင်လုံသောအပြစ်အတွက် လာဗန်သည် သူ့ကိုပြန်၍လိမ်ခဲ့ကြောင်းကို သိစေခြင်း ဖြစ်သည်။ ယာကုပ်သည် လူလိမ်တစ်ဦးဖြစ်နေခဲ့သော်လည်း (က၊ ၂၇း၁၂) လိမ်လည်ခြင်း၏အရသာ အဓိပ္ပာယ်ကို ကောင်းစွာသိရှိသွားခဲ့သည်။ မိမိအလိမ်ခံရသောအခါမှာပင် အ့ံသြခဲ့သေးသည်။ သူမေးခွန်းထုတ်ခဲ့ပုံမှာ ‘‘အဘယ်ကြောင့်’’ သင်ကျွနု်ပ်ကိုလှည့်စားသနည်း’’ ဟူ၍ဖြစ်သည် (က၊ ၂၉း၂၅)။ လိမ်လည်ခြင်းသည် မကောင်းကြောင်းကို သူကိုယ်တိုင်ဆိုလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ယာကုပ်သည် လူလိမ်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည့်တိုင် သူကိုယ်တိုင် အလိမ်ခံရသည်။ ဘုရားသခင်ကို ကျွန်ုပ်တို့ကိုးစားသောအချိန်သည် မတရားမှုကို ရင်ဆိုင်ရသောအချိန်မဟုတ်၊ လူအများမကောင်းမှုပြုနေချိန်နှင့် အပြစ်မရှိသူများ ခံစားရသောအချိန်မဟုတ်ဘဲ အစဉ်ကိုးစားခြင်းပြုနိုင်ရန် မည်သို့ သင်ခန်းစာရယူနိုင်မည်နည်း။